Andrzej Szalewicz

Sport i rekreacja

Andrzej Witold Szalewicz, urodzony 10 marca 1939 roku w Łowiczu, to postać wyjątkowa w polskim świecie sportu. Jako inżynier elektronik z wykształcenia, posiada wyjątkowy zestaw umiejętności, które przyczyniły się do jego sukcesów na wielu płaszczyznach. Szalewicz jest potomkiem litewskiej rodziny Szalewiczów, która nosi herb Szaława, co nadaje mu dodatkowy wymiar historyczny.

W latach 1973–1982 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), co wskazuje na jego zaangażowanie zarówno w sport, jak i w życie społeczne. W 1977 roku, jako współzałożyciel, przyczynił się do powstania Polskiego Związku Badmintona. Co więcej, pełnił rolę współzałożyciela oraz prezesa Unii Polskich Związków Sportowych, organizacji, która miała kluczowe znaczenie dla polskiego sportu.

W okresie między 1991 a 1997 rokiem, Andrzej Szalewicz pełnił funkcję prezesa Polskiego Komitetu Olimpijskiego, przyczyniając się do rozwoju i promocji polskiego sportu na arenie międzynarodowej. Poza jego działalnością sportową, jest także genealogiem, będącym członkiem Warszawskiego Towarzystwa Genealogicznego, Polskiego Towarzystwa Heraldycznego oraz Związku Szlachty Polskiej. Jego zaangażowanie w te organizacje podkreśla jego pasję do historii i dziedzictwa polskiego.

Praca zawodowa

Bezpośrednio po zakończeniu studiów i obronie pracy magisterskiej w październiku 1965 roku, Andrzej Szalewicz rozpoczął swoją karierę zawodową w Zakładzie Materiałów Magnetycznych „Polfer” w Warszawie. W pierwszym etapie pełnił rolę pracownika w laboratorium Wydzielonego Biura Rozwojowego, co otworzyło przed nim drzwi do kariery kierowniczej – wkrótce objął stanowisko szefa Wydziału Ferrytów Kubkowych. Już po roku pracy, zdobył także tytuł zastępcy szefa produkcji. Równocześnie, w 1971 roku, ukończył studium podyplomowe dotyczące ekonomiki, organizacji produkcji oraz ergonomii na Politechnice Warszawskiej.

W połowie 1974 roku postawiono przed nim nową możliwość – zdecydował się na dołączenie do Zjednoczonych Zakładów Urządzeń Jądrowych (ZZUJ) „Polon”. W październiku tego samego roku został mianowany dyrektorem naczelnym Zakładu Aparatury Elektronicznej, przyjmując odpowiedzialność za kluczowe zadania, takie jak wprowadzenie do produkcji wyrobów systemu CAMAC. Jest to nowoczesny blokowy system oprzyrządowania elektronicznego, który znajduje zastosowanie w automatycznych pomiarach i sterowaniu.

System CAMAC, skrót od Computer Automated Measurement And Control, stanowił popularny standard w dziedzinie elektroniki, głównie wykorzystywany w zestawach do zbierania danych oraz w eksperymentach naukowych, zwłaszcza z obszaru fizyki cząstek elementarnych i jądrowej. Opracowany w CERN – Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych w Szwajcarii, system ten w Polsce zyskał normy już w 1972 roku. Prototypy bloków były opracowywane nie tylko w Instytucie Badań Jądrowych w Świerku oraz Instytucie Fizyki w Krakowie, ale także w ZZUJ Polon.

Ogromne zaangażowanie inżynierów oraz znakomita współpraca z przewodniczącym Komitetu CAMAC w Polsce, doc. Romanem Trechcińskim, przyniosły spektakularne wyniki. Na koniec lat 80-tych, Zakład oferował na rynku 90 różnych bloków funkcjonalnych, z powodzeniem eksportując swoje wyroby do krajów Demokracji Ludowej, ze szczególnym uwzględnieniem instytutów byłego Związku Radzieckiego, a także RFN i Finlandii.

W wyniku tych osiągnięć, Zakład z niepozornego gracza na rynku stał się wzorowym przedsiębiorstwem. Stając się laureatem w V Ogólnopolskim konkursie „Dobrej Roboty”, zdobył również symboliczny klucz Juniora Eksportu podczas Międzynarodowych Targów Poznańskich w 1979 roku. Andrzej Szalewicz, jako kierownik ekipy, zdobył Odznakę Zasłużonego Pracownika Instytutu Akademii Nauk ZSRR im. Lebiediew za organizację wystawy produktów Zakładu w Moskwie.

Jednakże, w 1982 roku, w czasie stanu wojennego, został usunięty z pozycji dyrektora naczelnego ZAE „Polon” oraz wykluczony z PZPR z powodu swojej współpracy z zakładową Solidarnością. Od tego momentu skupił się na pracy w sektorze prywatnym, obejmując stanowisko dyrektora techniczno-handlowego w polonijno-zagranicznych firmach „Pulson” i „Unimed Electronics”, które zajmowały się produkcją na eksport dla instytutów naukowych ZSRR. W latach dziewięćdziesiątych Andrzej Szalewicz rozpoczął własną działalność gospodarczą.

W 1999 roku objął funkcję pełnomocnika w Stowarzyszeniu Elektryków Polskich (SEP) ds. normalizacji. SEP ma bogatą historię w zakresie tworzenia norm i przepisów elektrycznych, sięgających okresu międzywojennego. Po II wojnie światowej, uprawnienia do sporządzania norm przeszły na Polski Komitet Normalizacyjny (PKN), natomiast od 1999 roku w ciągu kolejnych siedmiu lat, pod kierownictwem Szalewicza, wydano 16 norm oraz prenorm SEP, przyciągając również sponsorów do współpracy z PKN.

Na początku 2002 roku Andrzej Szalewicz objął funkcję pełnomocnika Polskiego Komitetu Olimpijskiego (PKOl) ds. budowy Centrum Olimpijskiego na Żoliborzu w Warszawie, a po otwarciu w 2004 roku pełnił funkcję pełnomocnika ds. technicznych.

Działalność społeczna

Od najwcześniejszych lat, Andrzej Szalewicz był zaangażowany w działalność społeczną, szczególnie w zakresie sportu i turystyki. Już podczas studiów wykazywał się aktywnością, co zaowocowało jego obszerną karierą.

W latach 1962-1965 pełnił rolę przewodniczącego Komisji Wczasów, Turystyki i Sportu Rady Uczelnianej Politechniki Warszawskiej, a także był odpowiedzialny za organizację ósmego i dziesiątego Rajdu Świętokrzyskiego. Dodatkowo, swoje umiejętności przewodnickie rozwijał w Síl Beżowskim Komitecie Przewodników Beskidzkich.

Od roku 1960 aktywnie uczestniczył w działaniach Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej (TKKF). Na przestrzeni lat przewodniczył Komisji Komitetu m.st. Warszawy oraz od 1964 roku brał udział w pracach Społecznej Komisji Kometki w Zarządzie Głównym TKKF. W 1974 roku ta komisja została przekształcona w Centralną Komisję Badmintona, której przewodniczył aż do powołania Polskiego Związku Badmintona (PZBad).

W okresie lat 1977-1991 Andrzej Szalewicz był pierwszym prezesem PZBad, a obecnie przysługuje mu tytuł prezesa honorowego. Z kolei w końcówce lat dziewięćdziesiątych objął stanowisko wiceprezydenta Europejskiej Unii Badmintona, co podkreśla jego zaangażowanie w rozwój tej dyscypliny na arenie międzynarodowej.

W erze transformacji ustrojowej w Polsce, był dwukrotnie prezesem Unii Polskich Związków Sportowych, w latach 1989-1992 oraz 1997-2002, a także pełnił funkcję prezesa Polskiego Komitetu Olimpijskiego w latach 1991-1997. Jako lider, kierował polską ekipą na wielu prestiżowych igrzyskach olimpijskich, w tym w Albertville (1992), Barcelonie (1992), Lillehammer (1994) oraz Atlancie (1996).

Ponadto, jest współzałożycielem Polskiej Fundacji Olimpijskiej, która została utworzona w 1993 roku, co dobitnie świadczy o jego wkładzie w polski sport i kulturę fizyczną.

Odznaczenia i wyróżnienia

W ramach uznania za swoją działalność, Andrzej Szalewicz został wyróżniony wieloma prestiżowymi odznaczeniami, które podkreślają jego znaczący wkład w rozwój sportu oraz kultury fizycznej. Oto niektóre z nagród, które otrzymał w swojej karierze:

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1997),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Srebrny Krzyż Zasługi,
  • Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”,
  • Srebrne odznaczenie im. Janka Krasickiego,
  • Odznaka Zasłużonego Pracownika Instytutu Akademii Nauk ZSRR im. Lebiediewa,
  • Distinguished Service Award International Badminton Federation (IBF) 1988,

Poza wymienionymi odznaczeniami, Andrzej Szalewicz received także wiele innych nagród resortowych i organizacyjnych. Wśród nich znalazły się:

  • złota odznaka honorowa „za zasługi dla Warszawy” (1980),
  • złota odznaka ZSP (1966),
  • złota odznaka TKKF (1974),
  • złota odznaka PZBad Nr 1 (1980).

W roku 1996 wyróżniono go tytułem „Honorowego Obywatela Głubczyc”, co stanowi dodatkowy dowód na jego znaczący wkład w życie lokalnej społeczności.

Publikacje

Andrzej Szalewicz jest autorem wielu znaczących publikacji w dziedzinie badmintona, genealogii oraz historii sportu. Jego prace pokazują pasję do sportu oraz głębokie zainteresowanie historią, na co wskazują poniższe tytuły:

  • Historia badmintona w Polsce, współpr. Wojciech Chałotowski, Marek Idzikowski, Jadwiga Ślawska-Szalewicz, Polski Związek Badmintona, Warszawa 2002, ISBN 83-909728-3-2,
  • Rodopis Szalewiczów. Czy wszyscy pochodzimy od jednego przodka?, DiG, Warszawa 2008, ISBN 978-83-7181-547-8,
  • Badminton, współautor Ryszard Lachman, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1987, ISBN 83-217-2577-5,
  • Nauka badmintona w weekend, Warszawa, „Wiedza i Życie”, 2001, ISBN 83-7184-003-9,
  • Zaklady bedmintonu cez vikend, wyd. Rokus, Presov 2005 (tłumaczenie w jęz. słowackim), ISBN 978-80-89055-78-4,
  • 90 lat Polskiego Komitetu Olimpijskiego oczami kolekcjonera, wyd. PKOl, 2009,
  • Centrum Olimpijskie – spełnione marzenia, wyd. ESTRELLA, Warszawa 2014, ISBN 978-83-62045-22-8,
  • Kolekcjonerstwo olimpijskie w albumie 90 lat na olimpijskim szlaku, Kolegium redakcyjne, wyd. Agencja reklamowo-wydawnicza Arkadiusz Grzegorczyk, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7585-093-2,
  • Polski Fundusz Olimpijski 1923 – 2006, rozdział w książce Światowe sejmiki działaczy polonijnych Polskiego Komitetu Olimpijskiego w latach 1989–2009 pod redakcją Bernarda Woltmanna, wyd. PKOl, Warszawa 2010, ISBN 978-83-924086-8-7,
  • Budowniczy Centrum Olimpijskiego w książce Pasja sportu Stanisław Stefan Paszczyk 1940-2008, praca zbiorowa red. Jacek Korczak Mleczko, ESTRELLA, Warszawa 2013, ISBN 978-83-62045-19-8,
  • Wokół Polski – z Henrykiem Wierzchowskim, opowiadanie w książce Wokół Anina, Jan Czerniawski, wyd. T.P.W. Oddział Anin, Warszawa 2014, ISBN 978-83-940737-0-1,
  • Dwie pasje w Tacy byliśmy – wspomnienia absolwentów Politechniki warszawskiej, praca zbiorowa red. Wojciech Nowakowski, Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2015, ISBN 978-83-942746-0-3.

Każda z tych publikacji stanowi ważny wkład w rozwój wiedzy na temat badmintona oraz historii polskiego sportu.

Oceń: Andrzej Szalewicz

★★★★★
Średnia ocena:4.65 Liczba ocen:10