Wawrzyniec Mikulski, znany również jako Wawrzeniec Mikulski, był osobą o interesującym życiorysie, której historia zasługuje na szczególne uwzględnienie. Urodził się 8 sierpnia 1788 roku w Łowiczu, co może wskazywać na jego głębokie związki z tym regionem. Jako przedstawiciel XIX wieku, Mikulski odegrał ważną rolę w warszawskim życiu gospodarczym.
Był nie tylko kupcem, ale także inwestorem, co dowodzi jego umiejętności w zarządzaniu finansami oraz wizji rozwoju handlu. Zmarł 16 stycznia 1849 roku w Warszawie, jednak jego wpływ na lokale życie gospodarcze przetrwał znacznie dłużej niż jego życie.
Inwestycje
„Zamożny mieszkaniec Warszawy, Wawrzyniec Mikulski, w XIX wieku dysponował kilkoma kamienicami oraz działkami na terenie miasta. Dodatkowo, angażował się w inwestycje w grunty położone poza stolicą. Przykłady jego działań inwestycyjnych obejmują:
- budowę i posiadanie kamienicy Mikulskiego przy ulicy Bielańskiej 1, zrealizowanej według projektu Antonia Corazziego,
- budowę oraz posiadanie kamienicy Mikulskiego przy Nowym Świecie 53, znajdującej się na rogu ulicy Wareckiej 2/8,
- budowę i posiadanie kamienicy Mikulskiego przy Nowym Świecie 55,
- własność cegielni wraz z rozległymi terenami zlokalizowanymi przy ulicy Belwederskiej w Mokotowie,
- zakup wsi Bartodzieje, sfinalizowany pod koniec 1830 roku za 73 000 złp. Zgodnie z wcześniejszą umową, Mikulski mógł przejąć majątek dopiero w 1832 roku, co było związane z końcem okresu dzierżawy prowadzonej przez Trępczyńskiego, którego do Bartodziej wprowadził Ludwik Krzywicki. W 1835 roku Wawrzyniec Mikulski sprzedał tę wieś za 160 000 złp swojej siostrze, Joannie Dobrowolskiej-Rade. Rok później nabył ją ponownie za tę samą sumę, a w 1837 roku zbył Janowi Kuszewskiemu, dziedzicowi sąsiedniego majątku Lisów, za połowę pierwotnej kwoty.
Mikulski, skoncentrowany na zarządzaniu swoimi interesami w Warszawie, niewiele czasu spędzał na swoich posiadłościach poza miastem. W jego dobrach zwykle przebywał dzierżawca, odpowiedzialny za bieżący zarząd nad majątkiem.
Życie rodzinne
Wawrzyniec Mikulski był potomkiem Franciszka oraz Jadwigi z Wyleżyńskich. W swoim życiu zawarł związek małżeński dwukrotnie: pierwszą żoną była mu Salomea Jabłońska, natomiast drugą, z którą doczekał się kilkorga dzieci, była Rozalia Osiecka. Warto dodać, że bratanicą Rozalii była Balbina Osiecka, która poślubiła Antoniego Rogalewicza.
Wawrzyniec Mikulski znalazł swój ostatni spoczynek na warszawskich Starych Powązkach, w kwaterze 12, rządzie 4, na miejscach 14–16.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: WAWRZYNIEC MIKULSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 17.02.2019 r.]
- a b c d Akt zgonu Wawrzyńca Mikulskiego, metryki.genealodzy.pl, 17.01.1849 r. [dostęp 17.02.2019 r.]
- Bartodzieje – opis dworu – 1830–1844 (Mikulscy, Kuszewscy). [dostęp 16.04.2012 r.]
- a b c Wawrzyniec Mikulski w Wielkiej Genealogii Minakowskiego [online] [dostęp 16.04.2012 r.]
- Andrzej i Barbara Biernatowie (oprac.): Cmentarz Powązkowski w Warszawie: materiały inwentaryzacyjne. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytet Warszawski, Wydział Historii, 1980 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Julian Leszczyński (prokurator) | Bogusław Kukuć | Wojciech Jóźwiak (astrolog) | Jerzy Miecznikowski | Paweł Płuska | Władysław Mamert WandalliOceń: Wawrzyniec Mikulski