Włodzimierz Dzerowicz

---

Życiorys

Włodzimierz Dzerowicz przyszedł na świat 10 marca 1887 w Łowiczu, który wówczas pełnił funkcję miasta powiatowego w guberni warszawskiej. Pochodził z rodziny wyznania prawosławnego. Na etapie edukacji ukończył pierwsze sześć klas w 1 Gimnazjum Męskim w Warszawie, a następnie kontynuował naukę w Odeskiej Szkole Junkrów Piechoty.

10 września 1907 roku został awansowany na podoficera, a 6 sierpnia 1910 otrzymał stopień podporucznika. Jego służba wojskowa odbywała się w 41 Selengijskim pułku piechoty, który był częścią 11 Dywizji Piechoty. W dniu 19 października 1913 objął stanowisko szefa łączności pułku. Jako żołnierz tego pułku brał udział w I wojnie światowej, gdzie awansował na porucznika, a następnie na sztabskapitana. Latem 1917 roku doznał rany lub kontuzji.

Po zakończeniu służby w armii rosyjskiej, Dzerowicz został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu kapitana. 1 czerwca 1921 roku rozpoczął pełnienie służby w 33 pułku piechoty. Dnia 3 maja 1922 został zweryfikowany jako kapitan, z datą starszeństwa na 1 czerwca 1919 i 72. lokatą w korpusie oficerów piechoty, wciąż pozostając w 33 pp.

Wkrótce potem został przeniesiony do 39 pułku piechoty w Jarosławiu oraz przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Pińczów, gdzie objął stanowisko I referenta. 18 maja 1923 roku Dzerowicz przeszedł do Szefostwa Poborowego Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu na stanowisko III referenta. Po likwidacji tego szefostwa w sierpniu następnego roku, został przydzielony do PKU Biała Podlaska na stanowisko I referenta.

W październiku 1924 roku Dzerowicz został przeniesiony do PKU Bielsk Podlaski na identyczną pozycję. W lutym 1926 roku, w związku z reorganizacją służby poborowej, wyznaczono go na kierownika I referatu administracji rezerw oraz zastępcę komendanta PKU Bielsk Podlaski. We wrześniu 1927 objął stanowisko kierownika kancelarii w 15 Dywizji Piechoty w Bydgoszczy.

W kwietniu 1929 roku Dzerowicz został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII, a 31 października 1929 przeniesiony do stanu spoczynku za deklarację, że jest „zupełnie i trwale niezdolny do służby wojskowej zawodowej”. W roku 1934, jako kapitan administracji w stanie spoczynku, był ewidencjonowany w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Bydgoszcz Miasto.

Dzerowicz był osobą żonatą.

Ordery i odznaczenia

Włodzimierz Dzerowicz, w swojej karierze, został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które odzwierciedlają jego zasługi wojskowe i służbę. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz tych wyróżnień:

• Order Świętego Włodzimierza 4 stopnia z mieczami i kokardą – 25 września 1915,
• Order Świętej Anny 2 stopnia z mieczami – 16 lipca 1916,
• Order Świętego Stanisława 2 stopnia z mieczami – 12 czerwca 1915,
• Order Świętej Anny 3 stopnia z mieczami i kokardą – 17 czerwca 1915,
• Order Świętego Stanisława 3 stopnia z mieczami i kokardą – 16 lipca 1915.

---

Oceń: Włodzimierz Dzerowicz

---