Włodzimierz Dzerowicz


Włodzimierz Dzerowicz, urodzony 10 marca 1887 roku w Łowiczu, był kapitanem administracji w piechocie Wojska Polskiego. Jego życie oraz kariera wojskowa pozostają mniej znane, ponieważ brakuje szczegółowych informacji dotyczących jego losów po zakończeniu służby.

Warto zwrócić uwagę na jego wkład w struktury administracyjne Wojska Polskiego, co podkreśla znaczenie ról, jakie pełnili oficerowie w kształtowaniu wojska w tamtym czasie.

Życiorys

Włodzimierz Dzerowicz przyszedł na świat 10 marca 1887 w Łowiczu, który wówczas pełnił funkcję miasta powiatowego w guberni warszawskiej. Pochodził z rodziny wyznania prawosławnego. Na etapie edukacji ukończył pierwsze sześć klas w 1 Gimnazjum Męskim w Warszawie, a następnie kontynuował naukę w Odeskiej Szkole Junkrów Piechoty.

10 września 1907 roku został awansowany na podoficera, a 6 sierpnia 1910 otrzymał stopień podporucznika. Jego służba wojskowa odbywała się w 41 Selengijskim pułku piechoty, który był częścią 11 Dywizji Piechoty. W dniu 19 października 1913 objął stanowisko szefa łączności pułku. Jako żołnierz tego pułku brał udział w I wojnie światowej, gdzie awansował na porucznika, a następnie na sztabskapitana. Latem 1917 roku doznał rany lub kontuzji.

Po zakończeniu służby w armii rosyjskiej, Dzerowicz został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu kapitana. 1 czerwca 1921 roku rozpoczął pełnienie służby w 33 pułku piechoty. Dnia 3 maja 1922 został zweryfikowany jako kapitan, z datą starszeństwa na 1 czerwca 1919 i 72. lokatą w korpusie oficerów piechoty, wciąż pozostając w 33 pp.

Wkrótce potem został przeniesiony do 39 pułku piechoty w Jarosławiu oraz przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Pińczów, gdzie objął stanowisko I referenta. 18 maja 1923 roku Dzerowicz przeszedł do Szefostwa Poborowego Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu na stanowisko III referenta. Po likwidacji tego szefostwa w sierpniu następnego roku, został przydzielony do PKU Biała Podlaska na stanowisko I referenta.

W październiku 1924 roku Dzerowicz został przeniesiony do PKU Bielsk Podlaski na identyczną pozycję. W lutym 1926 roku, w związku z reorganizacją służby poborowej, wyznaczono go na kierownika I referatu administracji rezerw oraz zastępcę komendanta PKU Bielsk Podlaski. We wrześniu 1927 objął stanowisko kierownika kancelarii w 15 Dywizji Piechoty w Bydgoszczy.

W kwietniu 1929 roku Dzerowicz został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII, a 31 października 1929 przeniesiony do stanu spoczynku za deklarację, że jest „zupełnie i trwale niezdolny do służby wojskowej zawodowej”. W roku 1934, jako kapitan administracji w stanie spoczynku, był ewidencjonowany w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Bydgoszcz Miasto.

Dzerowicz był osobą żonatą.

Ordery i odznaczenia

Włodzimierz Dzerowicz, w swojej karierze, został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które odzwierciedlają jego zasługi wojskowe i służbę. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz tych wyróżnień:

  • Order Świętego Włodzimierza 4 stopnia z mieczami i kokardą – 25 września 1915,
  • Order Świętej Anny 2 stopnia z mieczami – 16 lipca 1916,
  • Order Świętego Stanisława 2 stopnia z mieczami – 12 czerwca 1915,
  • Order Świętej Anny 3 stopnia z mieczami i kokardą – 17 czerwca 1915,
  • Order Świętego Stanisława 3 stopnia z mieczami i kokardą – 16 lipca 1915.

Przypisy

  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 11.03.2022 r.]
  2. Rozkaz nr 33 Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII z 05.10.1929 r., pkt 2.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 16 z 18.10.1929 r., s. 330.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 9 z 27.04.1929 r., s. 117.
  5. Rocznik Oficerski 1928, s. 824.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 23 z 10.09.1927 r., s. 274.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. Dodatek do Nr 9 z 04.02.1926 r., s. 18.
  8. Rocznik Oficerski 1924, s. 1281.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 110 z 15.10.1924 r., s. 613.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 89 z 31.08.1924 r., s. 503.
  11. Rocznik Oficerski 1923, s. 110.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 34 z 29.05.1923 r., s. 362.
  13. Lista starszeństwa 1922, s. 38.
  14. Spis oficerów 1921, s. 116, 608.
  15. Wykaz oficerów 1920, s. 24.
  16. Памяти героев.
  17. Список 1914, s. 20.

Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":

Jan Gumiński | Józef Tunguz-Zawiślak | Michaił Cariewski | Julian Łagowski | Tytus Karpiński | Wiktor Mirny

Oceń: Włodzimierz Dzerowicz

Średnia ocena:4.52 Liczba ocen:22