Włodzimierz Dzerowicz, urodzony 10 marca 1887 roku w Łowiczu, był kapitanem administracji w piechocie Wojska Polskiego. Jego życie oraz kariera wojskowa pozostają mniej znane, ponieważ brakuje szczegółowych informacji dotyczących jego losów po zakończeniu służby.
Warto zwrócić uwagę na jego wkład w struktury administracyjne Wojska Polskiego, co podkreśla znaczenie ról, jakie pełnili oficerowie w kształtowaniu wojska w tamtym czasie.
Życiorys
Włodzimierz Dzerowicz przyszedł na świat 10 marca 1887 w Łowiczu, który wówczas pełnił funkcję miasta powiatowego w guberni warszawskiej. Pochodził z rodziny wyznania prawosławnego. Na etapie edukacji ukończył pierwsze sześć klas w 1 Gimnazjum Męskim w Warszawie, a następnie kontynuował naukę w Odeskiej Szkole Junkrów Piechoty.
10 września 1907 roku został awansowany na podoficera, a 6 sierpnia 1910 otrzymał stopień podporucznika. Jego służba wojskowa odbywała się w 41 Selengijskim pułku piechoty, który był częścią 11 Dywizji Piechoty. W dniu 19 października 1913 objął stanowisko szefa łączności pułku. Jako żołnierz tego pułku brał udział w I wojnie światowej, gdzie awansował na porucznika, a następnie na sztabskapitana. Latem 1917 roku doznał rany lub kontuzji.
Po zakończeniu służby w armii rosyjskiej, Dzerowicz został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu kapitana. 1 czerwca 1921 roku rozpoczął pełnienie służby w 33 pułku piechoty. Dnia 3 maja 1922 został zweryfikowany jako kapitan, z datą starszeństwa na 1 czerwca 1919 i 72. lokatą w korpusie oficerów piechoty, wciąż pozostając w 33 pp.
Wkrótce potem został przeniesiony do 39 pułku piechoty w Jarosławiu oraz przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Pińczów, gdzie objął stanowisko I referenta. 18 maja 1923 roku Dzerowicz przeszedł do Szefostwa Poborowego Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu na stanowisko III referenta. Po likwidacji tego szefostwa w sierpniu następnego roku, został przydzielony do PKU Biała Podlaska na stanowisko I referenta.
W październiku 1924 roku Dzerowicz został przeniesiony do PKU Bielsk Podlaski na identyczną pozycję. W lutym 1926 roku, w związku z reorganizacją służby poborowej, wyznaczono go na kierownika I referatu administracji rezerw oraz zastępcę komendanta PKU Bielsk Podlaski. We wrześniu 1927 objął stanowisko kierownika kancelarii w 15 Dywizji Piechoty w Bydgoszczy.
W kwietniu 1929 roku Dzerowicz został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII, a 31 października 1929 przeniesiony do stanu spoczynku za deklarację, że jest „zupełnie i trwale niezdolny do służby wojskowej zawodowej”. W roku 1934, jako kapitan administracji w stanie spoczynku, był ewidencjonowany w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Bydgoszcz Miasto.
Dzerowicz był osobą żonatą.
Ordery i odznaczenia
Włodzimierz Dzerowicz, w swojej karierze, został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które odzwierciedlają jego zasługi wojskowe i służbę. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz tych wyróżnień:
- Order Świętego Włodzimierza 4 stopnia z mieczami i kokardą – 25 września 1915,
- Order Świętej Anny 2 stopnia z mieczami – 16 lipca 1916,
- Order Świętego Stanisława 2 stopnia z mieczami – 12 czerwca 1915,
- Order Świętej Anny 3 stopnia z mieczami i kokardą – 17 czerwca 1915,
- Order Świętego Stanisława 3 stopnia z mieczami i kokardą – 16 lipca 1915.
Przypisy
- Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 11.03.2022 r.]
- Rozkaz nr 33 Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII z 05.10.1929 r., pkt 2.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 16 z 18.10.1929 r., s. 330.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 9 z 27.04.1929 r., s. 117.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 824.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 23 z 10.09.1927 r., s. 274.
- Dz. Pers. MSWojsk. Dodatek do Nr 9 z 04.02.1926 r., s. 18.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 1281.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 110 z 15.10.1924 r., s. 613.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 89 z 31.08.1924 r., s. 503.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 110.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 34 z 29.05.1923 r., s. 362.
- Lista starszeństwa 1922, s. 38.
- Spis oficerów 1921, s. 116, 608.
- Wykaz oficerów 1920, s. 24.
- Памяти героев.
- Список 1914, s. 20.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Jan Gumiński | Józef Tunguz-Zawiślak | Michaił Cariewski | Julian Łagowski | Tytus Karpiński | Wiktor MirnyOceń: Włodzimierz Dzerowicz