Andrzej Biernacki (malarz)

---

Wykształcenie i działalność naukowa

W 1985 roku Andrzej Biernacki uzyskał dyplom z wyróżnieniem na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem profesora Jacka Sienickiego. Jego kariera akademicka zaczęła się od pracy jako asystent Sienickiego na tym samym wydziale, co miało miejsce w latach 1985–1988. W 1986 roku zdobył stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki, co pomogło mu rozwijać swoje umiejętności oraz zyskać uznanie w środowisku artystycznym.

W kolejnych latach, od 1989 do 1991 roku, Biernacki prowadził Pracownię Rysunku na Wydziale Rzeźby w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jego zaangażowanie w edukację artystyczną miało znaczący wpływ na rozwój młodych twórców.

W 2022 roku minister kultury i dziedzictwa narodowego, prof. Piotr Gliński, powołał go na stanowisko p.o. dyrektora Muzeum Sztuki w Łodzi, co było kolejnym dowodem na jego uznanie w świecie sztuki. Jednak w 2024 roku został odwołany z tej funkcji, co zakończyło pewien etap jego kariery.

Wystawy indywidualne i zbiorowe

Andrzej Biernacki to niezwykle uzdolniony artysta, który z powodzeniem prezentował swoje dzieła na licznych wystawach zarówno indywidualnych, jak i zbiorowych, przyciągając uwagę miłośników sztuki w całej Polsce oraz za granicą.

Oto zestawienie jego kluczowych wystaw:

• 1985 – Stara Kordegarda, Warszawa,
• 1986 – Aula Akademii Sztuk Pięknych, Warszawa,
• 1986 – Wyróżnione dyplomy, Sopot,
• 1986 – I Triennale Rysunku, Kalisz,
• 1987 – Aula Akademii Sztuk Pięknych, Warszawa,
• 1987 – INTERART, Poznań,
• 1987 – Triennale Rysunku, Wrocław,
• 1988 – Bahnhof Westend Berlin Zachodni,
• 1988 – Galeria ART, Warszawa,
• 1988 – Malarstwo z kręgu ASP, Warszawa,
• 1989 – Galerie zur alten deutschen Schule, Thun,
• 1989 – Art Basel(inne języki), Bazylea,
• 1989 – Heute – Sztuka polska, Grevenbroich,
• 1990 – Galerie Espace Temps, Paryż,
• 1990 – Galerie im Hof, Essen,
• 1991 – Muzeum, Łowicz,
• 1991 – Galeria Sztuki Współczesnej, Zamość,
• 1992 – Galeria Zapiecek, Warszawa,
• 1993 – Galerie Kalenborn, Essen,
• 1994 – Galerie zur alten deutschen Schule, Thun,
• 1994 – Neue Totalitat Maximilian Park, Hamm,
• 1996 – ART STRASBOURG, Strasbourg,
• 1997 – Galeria Zapiecek, Warszawa,
• 1998 – Galerie Wild, Frankfurt nad Menem,
• 1999 – ART FRANKFURT, Frankfurt nad Menem,
• 2000 – Galerie Wild, Frankfurt nad Menem,
• 2002 – Europa Prize, Ostenda,
• 2002 – Galeria Zapiecek, Warszawa,
• 2004 – Studio Bema 65, Warszawa,
• 2006 – Galeria Browarna, Łowicz,
• 2008 – „Lata pracy”, Muzeum w Nieborowie i Arkadii, Nieborów,
• 2009 – Galeria Sztuki im. Jana Tarasina, Kalisz,
• 2015 – Mała Galeria, Nowy Sącz,
• 2017 – „Full Harmonia”, Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie,
• 2019 – „Anatomia dla plastyków”, Galeria Re:Medium w Łodzi,
• 2020 – „Przewrót… do źródeł”, Muzeum Górnośląskie w Bytomiu,
• 2021 – „O obrotach ciał”, Galeria Sztuki Współczesnej BWA SOKÓŁ w Nowym Sączu i Galeria Sztuki Dwór Karwacjanów w Gorlicach.

Dodatkowo, na temat malarstwa Biernackiego powstało wiele wartościowych publikacji, które znalazły swoje miejsce zarówno w polskiej, jak i zagranicznej prasie. Artykuły można znaleźć między innymi w takich tytułach jak „Projekt”, „Kultura”, „Newsweek”, „Gazeta Wyborcza”, a także w niemieckich gazetach: Westdeutsche Allgemeine Zeitung i Nord Rhein Zeitung. Powstały także filmy dokumentalne z jego udziałem, w tym wywiad przeprowadzony przez Elżbietę Dryll-Glińską dla Galerii Dwójki TVP oraz produkcje „Wszystko, co wartościowe” autorstwa Wiktora Skrzyneckiego.

Galeria Browarna

W 1991 roku Andrzej Biernacki zaprezentował przed członkami Zarządu Miasta Łowicza autorską koncepcję remontu oraz przekształcenia neoklasycystycznego budynku, dawnego zboru ewangelicko-augsburskiego, który nie był użytkowany od około 1960 roku i popadał w ruinę. Obiekt ten, zaprojektowany przez Henryka Marconiego w 1838 roku, miał stać się miejscem różnorodnej działalności kulturalnej. Planowana Galeria miała nie tylko pełnić funkcję wystawienniczą, ale także stać się centrum sztuki, zdolnym do organizacji różnych wydarzeń, takich jak plenery artystyczne, warsztaty twórcze, wieczory autorskie, teatralne i koncerty.

24 września 1991 roku Biernacki nabył budynek, a działka na której się znajduje, została mu przyznana w wieczystą dzierżawę. Po upływie 11 lat oraz przekształceniu dzierżawy, działka, podobnie jak główny obiekt, stała się notarialną własnością Biernackiego oraz jego żony, Elżbiety Bogaczewicz-Biernackiej.

Po dziewięcioletnich pracach konserwatorskich oraz rewitalizacyjnych, Galeria Browarna została otwarta 30 czerwca 2000 roku. W tym obiekcie odbywają się wystawy polskich artystów, wśród nich warto wymienić między innymi trzy wystawy Jacka Sienickiego (2002, 2003, 2007), cztery wystawy Józefa Chełmońskiego, w tym szkicowniki oraz fotografie z lat 2004, ryciny do Le Monde Illustre w 2009 i wystawę Mazowieckie dwory Chełmońskiego z 2009 roku.

Inne znaczące wystawy to prace Franciszka Starowieyskiego (plakaty z 2003), Janusza Grabiańskiego, Janusza Knorowskiego (2004), Michaliny Krzyżanowskiej, Konrada Krzyżanowskiego oraz Henryka Józewskiego (2004). Galeria miała przyjemność gościć również Gustawa Zemłę (2008 z okazji 50-lecia twórczości), a także artystów takich jak Andrzej Kabała, Andrzej Grenda, Stefan Krygier (2010), Mariusz Łukasik (2003, 2011) oraz Włodzimierz Pawlak (2011, 2014).

Katalog wystaw wzbogacają inne wydarzenia, takie jak malarstwo z Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (2009), wystawa Street Art. vs Sztuka Ludowa (2007) oraz wystawy fotograficzne Tomasza Tomaszewskiego dla National Geographic (2004). Ponadto na wystawach prezentowano prace Artura Nacht-Samborskiego (2012), Jacka Sempolińskiego (dwa razy w 2012), Zuzanny Tomaś, Ewy Latkowskiej-Żychskiej, Andrzeja Michalika (2013), Aleksandry Gieragi (2014), grupy The Krasnals (2014), Stanisława Baja oraz Mikołaja Obryckiego (2015), Jerzego Fobera (2016) z wystawą „Et(nos). Wpływ sztuki ludowej regionu na współczesny design” (2016).

Od początku działań Galerii Browarna kładziono duży nacisk na promowanie lokalnej twórczości, co przejawiało się w organizowaniu retrospektyw takich jak wystawa Zdzisława Pągowskiego (2000), fotografie Franka Filipowicza i Roberta Lewandowskiego (2009), Jerzego Boreckiego, jak również różne wystawy archiwaliów z APW O/Łowicz (2001, 2007).

Oprócz tego, w Galerii organizowane były wystawy prac dzieci z łowickich szkół oraz specjalnych ośrodków wychowawczych z powiatu łowickiego, w tym uczestników WTZ w Parmie (wystawy z lat 2005, 2009, 2010, 2016).

W Galerii Browarna występują także zespoły muzyczne, takie jak Kwartet Jagielloński oraz Płocka Orkiestra Symfoniczna, a także grupy jak Habakuk czy Pathman, jak również uznani soliści, tacy jak pianista Andrzej Kurylewicz, Regina Smendzianka, Jerzy Romaniuk, Jarosław Drzewiecki, i wielu innych wybitnych artystów.

Warto także zaznaczyć, że Galeria Browarna aktywnie prowadzi działalność wydawniczą. Spośród publikacji znajdują się między innymi albumy malarstwa, jak prace Witolda Wojtkiewicza (1979-1909, wyd. 1994) i Jerzego Ficowskiego „Inicjał” (1993), „Odczytanie popiołów” (1995), a także książki poświęcone lokalnej tematyce.

17 grudnia 2007 roku w Łowiczu miało miejsce odsłonięcie pomnika upamiętniającego więźniów obozów pracy w Małszycach i Kaplitulnej. Uroczystości te zgromadziły wielu gości, w tym marszałka sejmu Bronisława Komorowskiego, w Galerii Browarna, gdzie można było zapoznać się z wystawą ,,Pamiętamy!”, prezentującą niemieckie plakaty okupacyjne oraz macewy żydowskie z cmentarza w Łowiczu.

W 2009 roku otwarto filię Galerii Browarna przy ul. Nowy Świat 22 w Warszawie, działała ona do roku. Natomiast w 2015 roku zorganizowano wystawę „Korekcja sztuki” w Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu, gdzie zaprezentowano prace z kolekcji Galerii Browarna oraz dzieła takich twórców jak Barbara Jonscher, Włodzimierz Pawlak i inni.

Na koniec, w październiku 2016 roku Galeria Browarna była gospodarzem wystawy „Et(n)os. Wpływ łowickiej sztuki ludowej na współczesne projektowanie”, która stała się częścią 10. edycji Łódź Design Festival.

Działalność krytyczna i publicystyczna

Od 2009 roku Andrzej Biernacki z pasją prowadzi swój autorski blog artXLGaleria Browarna, na którym publikuje zarówno krótkie wpisy, jak i bardziej rozwinięte teksty publicystyczne. Jest autorem ponad 100 tekstów krytycznych i kuratorskich, które znacząco wpłynęły na środowisko artystyczne. W swoim dorobku miał również zaszczyt być stałym autorem miesięcznika Arteon, w ramach którego prowadził rubrykę zatytułowaną „Komentarz niepokorny”.

Biernacki nie ograniczał się jedynie do krytyki artystycznej. Publikował też recenzje wystaw oraz relacje z wydarzeń kulturalnych w tym prestiżowym miesięczniku, a jego teksty często analizowały rynek sztuki z wyjątkowym wyczuciem i wnikliwością. W 2016 roku jego głośny artykuł „Donos na Małkowską” zyskał uwagę, pojawiając się w weekendowych wydaniach Rzeczpospolitej „Plus Minus”.

Warto również wspomnieć, że Andrzej Biernacki ma na koncie wiele publikacji w prasie lokalnej, m.in. w Nowym Łowiczaninie, CDN-ie, gdzie pełnił funkcję redaktora naczelnego w latach 1997-1998, oraz w Łowiczu, gdzie również był redaktorem naczelnym w 1999 roku. Jego teksty ukazywały się także w Masovii Mater oraz warszawskiej Gazecie Finansowej.

Artysta angażował się w życie kulturalne również poprzez uczestnictwo w programach radiowych i telewizyjnych, jak również uczestniczenie w panelach dyskusyjnych poświęconych problemom instytucjonalizacji sztuki oraz obiegu środków w sektorze kultury. Biernacki brał udział w takich wydarzeniach, jak Polskim Radiu Program III oraz Telewizji Republika, jak również podczas Warszawskich Targów Sztuki i w Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu.

W swoich publikacjach oraz wystąpieniach publicznych artysta wielokrotnie krytycznie odnosił się do bezrefleksyjnego przystosowywania się do zachodnich mechanizmów antyrynkowych oraz korporacyjnych, wskazując na niebezpieczeństwo powierzchownego traktowania „modnych” tematów i deformowania działalności artystycznej przez manipulacje związane z procesem instytucjonalizacji sztuki.

Działalność społeczna

Andrzej Biernacki, jako osoba zaangażowana w działalność społeczną, od lat podejmuje ważne inicjatywy, które mają na celu wsparcie różnych grup społecznych. Był jednym z kluczowych twórców Mazowieckiej Fundacji Społeczno-Kulturalnej w Łowiczu, gdzie sprawuje funkcję prezesa od 2000 roku.

Fundacja ta angażuje się w różnorodne przedsięwzięcia, mające znaczenie charytatywne i społeczne. W jej ramach organizowane są fundusze, które wspierają młodzież o szczególnych talentach pochodzącą z rodzin o ograniczonych możliwościach finansowych lub borykających się z problemami społecznymi. Dodatkowo, fundacja oferuje pomoc rodzinom wielodzietnym oraz osobom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej, w tym osobom z niepełnosprawnościami.

Ważnym aspektem działalności fundacji jest także prowadzenie programów dożywiania w szkołach oraz różnorodne działania na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i środowiska naturalnego, co podkreśla jej szeroki zasięg oraz wpływ na lokalną społeczność.

---

Oceń: Andrzej Biernacki (malarz)

---