Helena Markowicz, znana również jako Rachela (Ruchla) Gincberg, to postać, której życie i działalność miały istotny wpływ na historię Polski. Urodziła się 18 października 1902 roku w Łowiczu, a swoje życie zakończyła 28 lutego 1985 roku w Warszawie.
Była nie tylko działaczką komunistyczną, ale również pełniła funkcje w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego, gdzie osiągnęła stopień majora. Jej zaangażowanie w ruch robotniczy oraz praca jako historyk mają znaczący wpływ na zrozumienie tej specyficznej konstelacji politycznej w Polsce.
Życiorys
Helena Markowicz była córką Michała i Pelagii, znanej również jako Pesa-Rywka. W okresie od 1941 do 1945 roku przebywała na terenie ZSRR. Jej działalność zawodowa obejmowała ważne funkcje administracyjne w strukturach Rządu na uchodźstwie.
W latach 1943-1945 pełniła obowiązki kierownika Sekcji Interwencji Prawnych w Zarządzie Głównym Związku Patriotów Polskich. Wkrótce potem, za rekomendacją Komitetu Centralnego Polskiej Partii Robotniczej, rozpoczęła karierę w aparacie bezpieczeństwa, pracując w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie. Od 19 kwietnia 1945 roku zajmowała stanowisko kierownika Wydziału Personalnego, a kolejne etapy jej kariery obejmowały różne ważne funkcje w tej samej instytucji.
Od 1 sierpnia 1945 roku była kierownikiem Wydziału Personalnego Sekcja I, a od 1 kwietnia 1946 roku kierowała Zarządem Personalnym. W przeciągu kilku lat wykonywała liczne czynności, w tym funkcję naczelnika Biura Personalnego oraz naczelnika Departamentu Kadr.
W lutym 1954 roku została oddelegowana do Jednostki Wojskowej 2000, aby pełnić rolę sekretarza oraz zastępcy kierownika Grupy nr 7 przy Międzynarodowej Komisji Kontroli i Nadzoru Państw Neutralnych w Korei. Następnie, od 15 do 20 lutego 1955 roku, pozostawała w dyspozycji Dyrektora Departamentu Kadr i Szkolenia w MBP. Z dniem 21 lutego 1955 roku przeniosła się do Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
W 1974 roku, po śmierci swojej córki, ustanowiła nagrodę, która została przyznawana przez Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika w Krakowie, zainspirowana przez swoją Sekcję Speleologiczną. Medale w brązie, noszące imię Marii Markowicz-Łohinowicz, są przyznawane od 1986 roku twórcom najlepszych publikacji związanych z speleologią i badaniami krasowymi.
Helena Markowicz była żoną Józefa Łohinowicza, działacza komunistycznego, a matką Marii Markowicz-Łohinowicz, znanej chemiczki i geologa. Ostatecznie zmarła w Warszawie, gdzie została pochowana razem z córką Marią na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w kwaterze C 33-4-20.
Ordery i odznaczenia
Wśród licznych osiągnięć Heleny Markowicz, szczególną uwagę zwracają jej odznaczenia i wyróżnienia przyznane za wkład w rozwój kraju oraz działalność na rzecz społeczeństwa.
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, 10 października 1945,
- Srebrny Krzyż Zasługi, 18 września 1946 – po raz drugi.
Przypisy
- Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 27.12.2019 r.]
- Nagroda i Medal im. Marii Markowicz-Łohinowicz – cele i tradycje. speleo.ptpk.org. [dostęp 27.12.2019 r.]
- Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 27.12.2019 r.]
- M.P. z 1947 r. nr 29, poz. 247
- M.P. z 1945 r. nr 44, poz. 109 „za działalność w konspiracji, udział w walkach partyzanckich i za zasługi w organizowaniu służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej”
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Paweł Bejda | Witold Jabłoński (samorządowiec) | Wojciech Olejniczak | Ludomir Goździkiewicz | Jerzy Golis | Anton Denikin | Jadwiga Bałtakis | Jan Miklaszewski | Bernard Wojciechowski | Józef Jagielski (komunista) | Magdalena Pietrzak | Emil Caspari | Stefan Ehrenkreutz | Stanisław Tatarkiewicz | Janusz Szymański (polityk) | Helena Brodowska (działaczka komunistyczna) | Feliks Andrzejewski | Jan Piwowarczyk (harcerz) | Cezary Olejniczak | Krzysztof JażdżykOceń: Helena Markowicz