Janusz Szymański (polityk)

---

Życiorys

Janusz Szymański urodził się jako syn Eugeniusza i Elżbiety. W 1981 roku ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 2001 roku obronił pracę doktorską napisaną pod opieką naukową Janusza Trzcińskiego, której temat brzmiał: Ratyfikacja umów międzynarodowych i jej skutki prawne w polskim prawie. Dzięki temu uzyskał stopień doktora nauk prawnych na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Białymstoku. Szymański pracował jako adiunkt na Uniwersytecie w Białymstoku, a także był zatrudniony w innych instytucjach edukacyjnych tego miasta.

W 1978 roku wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, a w 1989 roku uzyskał mandat poselski w ramach X kadencji jako przedstawiciel tej partii. Sukcesywnie rozwijał swoją karierę polityczną i w 1991 roku, na tle wyborów, uzyskał reelekcję z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Rok później zdecydował się na przystąpienie do Unii Pracy, z ramienia której zdobył mandat poselski w przedterminowych wyborach w 1993 roku, reprezentując okręg suwalski. W końcowej fazie II kadencji opuścił szeregi partii i stał się posłem niezrzeszonym. Po pewnym czasie powrócił do SLD.

W 1997 roku Janusz Szymański pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. Następnie, od grudnia 2002 do listopada 2006 roku, przewodził Polskiemu Komitetowi Normalizacyjnemu. Jego życie zakończyło się, a mężczyzna został pochowany na cmentarzu w białostockich Pieczurkach.

Odznaczenia

Janusz Szymański jest osobą, która została uhonorowana znaczącymi odznaczeniami. W 2004 roku otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, co stanowi świadectwo jego zasług i wkładu w życie publiczne. Dodatkowo, może poszczycić się Srebrnym Odznaczeniem im. Janka Krasickiego.

---

Oceń: Janusz Szymański (polityk)

---